Chipsy to idealny przykład jedzenia śmieciowego. Wysoko przetworzone, naładowane niezdrowym tłuszczem, nieludzko słone, a w procesie produkcji powstają substancje sprzyjające rozwojowi raka. Po ich zjedzeniu trudno się dziwić, że jedyne na co mamy ochotę to butelka coli, bo tylko coś, co potrafi zwalczyć rdzę na łańcuchu rowerowym, umie sobie poradzić z ‘po-chipsowym’ uczuciem w żołądku.
Firma Pringles, kilka lat temu udowodniła, że zawartość ziemniaków w ich chipsach jest tak niska, że nie powinny być uznane za chipsy. Dlaczego to zrobiła? Aby obronić się przed podatkiem od tzw. luxury foods, czyli żywności powiedzmy delikatesowej, do jakiej w Wielkiej Brytanii zaliczane są chipsy. Podatek od luxury foods jest oczywiście wyższy niż od zwykłej żywności, stąd ta uczciwość w wyznaniu Pringles.
Rynek nie znosi próżni, więc pojawiły się na rynku chipsy warzywne. I co sobie myśli konsument zorientowany na zdrowe odżywianie? „Cudownie, będę mógł chrupać zdrowe warzywa, zamiast trujących Laysów”. I w tym jednym stwierdzeniu, mamy niestety kilka nieporozumień.
Chipsy warzywne = warzywa?
Sięgając po chipsy np. z pomidora spodziewamy się w nich znaleźć te witaminy i minerały, które się w nim rzeczywiście znajdują. Niestety na próżno w smażonych chipsach ich szukać. Za to możecie być pewni, że soli jest aż nadto. Niestety również na suszonych chipsach warzywnych nie ma informacji o tym, ile po tym zabiegu zostaje witamin i minerałów. Wydaje się to dziwne, bo gdy coś zostaje, każdy producent się tym chwali.
Chipsy warzywne lepsze niż ziemniaczane?
Warzywne chipsy to nie są ręcznie zrywane listki szpinaku, które oddany pracownik sortowni delikatnie układa na suszarce, aby ta długo i delikatnie je muskała w niskiej temperaturze, w trosce o zachowanie jak największej ilości składników odżywczych. Nie. Są one tak samo bez pardonu traktowane w procesie produkcji, jak zwyczajne, pospolite ziemniaczane chipsy. A to dlatego, że mają je jak najbardziej przypominać.
Wysoko przetworzona żywność nie jest dla nas dobra, niezależnie od tego czy to są Lays, czy chipsy z buraka albo ciecierzycy. To nie jest prawdziwe jedzenie. Prawdziwa jest marchew, a nie chipsy marchewkowe.
Ofiarą „zdrowych” warzywnych czipsów są niestety najczęściej dzieci. Nikt nie uczy dzieci, że chipsy ziemniaczane Lays są zdrowe, przeciwnie przestrzegamy je, dobre matki, że takie rzeczy są ‘be’ i można tylko czasami. Uczymy je jednak, wciskając jarmużowe chipsy, że warzywna odmiana takiego jedzenia, jest jak najbardziej w porządku.
W ten sposób dzieci się dowiadują, że warzywne czipsy są ok, tylko ziemniaczanych trzeba unikać. A tak naprawdę to jedne i drugie nie są wiele warte.
Drugi wniosek dla małolatów to, że chipsy warzywne są jak warzywa, tylko w bardziej atrakcyjnej formie. Chrupiące i łatwo dostępne, wystarczy otworzyć torebkę.
Po trzecie nieświadomie przyzwyczajamy do przekąsek, do zwyczaju jedzenia wtedy, gdy nie jesteśmy głodni. Takie nawyki utrwalane od najmłodszych lat trudno potem wyprostować.
Warzywne chipsy to nie to samo co warzywa. To wysoko przetworzona żywność, dobrze sprzedana przez speców od marketingu. To przemysł wykreował w nas potrzebę snacków i przekąsek. I zrobił to dla swoich zysków, nie dla naszego zdrowia.
