Wielkimi krokami zbliżamy się do odwiecznego dylematu osób będących na najróżniejszych dietach – co z dietą w święta. Dobra dieta, nawet (czy może szczególnie) po 40ce nie kończy się przed świętami, by ponownie obowiązywać po Nowym Roku.
Oczywiście, najłatwiej mają ci, którzy jedzą wszystko, a zdrowe nawyki nie spędzają im snu z oczu. Jednym słowem świąt się nie boją. W tym przypadku świętowanie zaczyna się już dużo wcześniej, razem z pracowniczymi ‘śledzikami’, na których nie podaje się raczej postnej kapusty z grzybami i olejem lnianym, a przeważnie dania z pobliskiej cukierni i dla kamuflażu wspomnianego śledzia.
Tym sposobem zachowanie dużego dystansu do nauki o zdrowym odżywianiu, pozwala tej grupie osób w pełnej krasie korzystać z kulinarnych uroków świąt, nie męcząc przebłyskami wyrzutów sumienia. To są ludzie szczęśliwi i ja ich za to nie winię, życząc przede wszystkim zdrowia.
Teraz czas na tych, którzy uświadomili sobie, że od styczniowego postanowienia w kwestii zmiany stylu życia minął już prawie rok, jak to zleciało, nie wiadomo kiedy i na przekór okolicznościom postanawiają, że nie stracą jego końcówki na obietnice bez pokrycia, więc właśnie teraz planują się odchudzić. I to jest bardzo dobra decyzja. Super. Szczególnie dla tych, którzy do zmiany nawyków na zdrowe podchodzą pierwszy raz. Rzadko komu udaje się wytrwać w postanowieniach o życiowych zmianach od pierwszego podejścia, więc święta to jest wymarzona okazja, że zaliczyć ten-pierwszy-raz i mieć to już z głowy.
Nikt nie będzie miał pretensji, a i wyrzutów sumienia też nie za bardzo, no bo w końcu ludzie! W święta sobie nie podjeść? To po co żyć? A zatem przed samymi świętami, właśnie teraz – na dietę, a w święta się najeść. Można zaczynać w nowym roku z czystą kartą i żelazną wolą wytrwania, za co trzymam kciuki.
Ha, a co z tymi, którzy wykuli już swoje zdrowe nawyki w betonie i to nie wczoraj? Należy im się szacunek i podziw. Święta niekoniecznie muszą zniweczyć zdrowotne wysiłki. Po pierwsze nie jemy przecież w tym czasie śmieciowego jedzenia, tylko dania przygotowane w domu. Jasne, że jest za dużo cukru, tłuszczu, białka i węglowodanów. A za mało błonnika!!!
Ale święta to jest taki magiczny czas, kiedy możemy sobie pozwolić na więcej z czystej przyjemności jedzenia, SZCZEGÓLNIE jeśli poza tym, generalnie zdrowo się odżywiamy. Takie świąteczne ucztowanie nie obróci w gruzy naszego uregulowanego metabolizmu, a za świątecznym jedzeniem kryje się o wiele więcej, niż dużo kalorii.
Nie chodzi oczywiście o to, żeby się obżerać ile się da, bo święta. Ale pisząc o świętach mam na myśli Wigilię i dwa kolejne dni, a nie tydzień wcześniej radosnego podjadania przy gotowaniu i tak do Nowego Roku, plus spotkania pracowe i ze znajomymi. Umiarkowanie w korzystaniu ze wszystkich przyjemności życia zdaje się być nieprzemijającą wartością.
Cieszmy się tym, że możemy w spokoju ugotować tradycyjne tłuste i słodkie polskie przysmaki, bo nie wszyscy mają taką możliwość. Jedzmy je jak nam nakazuje przykazanie – z umiarem. Spotkajmy się z rodziną, żeby się nimi pochwalić i podzielić. A przede wszystkim pamiętajmy o Dobrej Nowinie, z powodu której co roku świętujemy i niech to będzie okazją do tego, żeby być dla siebie miłym. Wesołych Świąt!
